Buren voor altijd

Elke donderdagavond kaarten ze samen, bevriende buren uit het dorp hier verderop. Ze wonen meer dan vijfenveertig jaar tegenover elkaar.
Tussen het leggen van een kaart en de bijbehorende borrel wordt het leven besproken, en af en toe komt ook de dood ter sprake. De buren van de oneven kant vertellen dat ze een grafplek op Weverslo hebben uitgezocht en gereserveerd, omdat ze naar aanleiding van een onverwacht overlijden van een andere buurtgenoot met hun kinderen zijn gaan bespreken wat ze willen, begraven of cremeren.

Twee maanden later vertellen de andere buren dat ze ook een afspraak hebben gemaakt om een plek op Weverslo uit te zoeken.

Tijdens deze afspraak lopen we twee rondjes door het bos en staan stil op verschillende plekken. Na wat wikken en wegen, een telefoontje naar de buren en de nodige grappen, kiezen ze een mooie plek aan hetzelfde pad als hun buren, maar wel aan de overkant. “Want stel dat er gekaart kan worden na de dood hoeven we alleen het pad maar over te steken, net als nu.”

Geplaatst in Verhalen