Naastenliefde

Regelmatig komt ze op zaterdag een kop koffie drinken bij haar vader. Vandaag zit ze in de zon. Met een thermoskan en twee kopjes tref ik haar op het bankje vlakbij het graf van haar vader.

Ik maak een praatje met haar, ze nodigt mij uit om naast haar te komen zitten, “jij mag zijn koffie wel, hij drinkt het toch niet op’, zegt ze met een lach.

Ze vertelt dat ze vorig jaar samen met haar vader deze plek uit heeft gezocht, en ze hem moest beloven dat ze regelmatig koffie zou brengen.

Nadat we alles hadden geregeld was hij opgelucht, het gaf hem rust dat hij zelf een plek had gekozen, waardoor hij mijn twee broers en mij niet op zou zadelen met de keuze tussen begraven of cremeren én niet op kosten jagen, doordat een grafrecht verlengd moet worden over wat jaren.

Uit liefde voor ons, zijn naasten, en zijn liefde voor de natuur koos mijn vader voor Weverslo, zegt ze.