Ontmoet Frans van de bosploeg

Elke dinsdagochtend verzamelt de bosploeg zich op onze mooie natuurbegraafplaats om aan de slag te gaan met het snoeien van bomen, verwijderen van bramenstruiken, harken van wandelpaden of reparaties in en om het boshuis. Omstreeks half elf strijken de heren neer voor een kopje koffie met bijbehorende koffiepraat om daarna weer verder te gaan met hun noeste arbeid. Trots zijn wij op deze onmisbare harde werkers die zich met hart en ziel inzetten voor het behoud van de mooie natuur op deze bijzondere plek. 

Vandaag spreken wij Frans, bijna 75 jaar oud, en sinds ongeveer anderhalf jaar enthousiast lid van onze bosploeg. 

Zeven jaar geleden kocht Frans, samen met zijn vrouw Jacqueline, een grafrecht op Natuurbegraafplaats Weverslo. De eeuwige rust, het feit dat je weer opgaat in de natuur en dat niemand voor jouw graf hoeft te zorgen sprak hen beiden aan. 

In volle gezondheid en met de verwachting dat het daadwerkelijke gebruik ervan nog wel een hele tijd zou duren, zochten zij een mooie plek uit. 

Twee jaar geleden echter overleed Jacqueline, na een kort maar intens ziekbed. De uitvaart was prachtig. Frans maakte samen met de kinderen en kleinkinderen zelf een kist voor haar, die zij voor haar afscheid nog heeft kunnen zien. Ze genoot van het feit dat haar lieve familie dit samen voor haar deed. 

Haar wensen voor de afscheidsceremonie had ze met Frans en de kinderen besproken en ze hebben de dag zoveel mogelijk naar haar ideeën kunnen invullen. Het was prachtig weer, er werd mooi gesproken en iedereen mocht een afscheidsbriefje schrijven die door een gleuf in de kist met Jacqueline mee het graf in zijn gegaan. “We hebben een mooie boom (een wilde kers) uitgezocht en hebben tijdens de jaarlijks plantdag bolletjes geplant bij haar graf.”

Frans wordt emotioneel als hij erover spreekt maar kijkt dankbaar en liefdevol terug op het mooie afscheid in het bos. Deze plek geeft hem veel troost.

Jacqueline was jarenlang vrijwilliger op de natuurbegraafplaats en na de eerste moeilijke rouwperiode besloot Frans dat hij haar voorbeeld wilde volgen. De bosploeg zocht nog versterking en met de ervaring die Frans heeft met tuinieren bij zijn dochters, leek dit hem wel een geschikte functie. Nu kan hij wekelijks een bezoekje brengen aan het graf van zijn lieve vrouw en tegelijkertijd nuttig bezig zijn samen met de andere bosploegmannen.

Het werk geeft veel voldoening: “Ik draag bij aan de natuur, waar ik straks ook lig. Er is elke week genoeg te doen. Soms is het hard werken, maar het is vooral heel erg gezellig.”

De mooiste momenten hier op de natuurbegraafplaats? “De jaarlijkse boswerkdag waar we met zijn allen nieuwe bollen en bomen planten, de voortdurende verandering van de natuur, maar het meest bijzondere is wel hoe mooi het hier is als het heeft gesneeuwd!” 

 

Geplaatst in Activiteiten