“Onze liefde is hier op Weverslo begonnen.”

Toon’s verbintenis met Weverslo gaat ver terug. Zijn overgrootouders woonde met hun dertien kinderen in een boerderij aan de Weverslo, ze hebben het boerenbedrijf van zijn ouders over genomen. De boerderij is in de jaren dertig afgebroken, maar de eik die voor het woonhuis stond, staat er nog steeds.
Toon en Anneke wonen nu al 45 jaar in Nijmegen, maar Toon voelt zich nog altijd verbonden met dit gebied. “Ik ben nooit een Nijmegenaar geworden. ”Als motor liefhebber reed hij op Weverslo in de jaren ’70 mee tijdens de motorcross wedstrijden die hier op het terrrein werden gehouden.

Anneke en Toon zijn erover uit dat ze terug willen naar Weverslo als de tijd daar is. “Wij vinden het belangrijk dat niemand wordt opgezadeld met het verlengen van grafrechten en dat onze plek er altijd zal blijven.”

Ze kiezen een mooie plek uit, vanaf daar kunnen ze het jurygebouw van de motorcrossclub zien.
We hopen natuurlijk dat het nog een hele tijd duurt, maar het is fijn als het allemaal goed geregeld is. De kinderen staan er ook achter.”
Toon vult aan: “En onze liefde is hier begonnen. Anneke’s broer reed ook motor en ze zegt dat ze haar broer kwam aanmoedigen bij de motorcross wedstrijden in die dagen, maar ik denk dat ze toen al een oogje op mij had. Anneke schud haar hoofd, nee hoor, echt niet, zegt ze, met een knipoog naar mij.
Nadat Toon gereedschap voor mijn motor leende bij Anneke’s broer had haar moeder het eerder door dan wij zelf. ‘Ik zag iets in jullie ogen’ zei ze.
Twee jaar later op 10 mei zijn we getrouwd. “Mijn schoonmoeder had het goed gezien.”

 

Geplaatst in Geen categorie, Verhalen