Takkenklus
Om 9.47 uur zie ik in de verte een jongen aankomen lopen.
Hij is de eerste van vier leerlingen, en al snel wordt duidelijk waarom hij te voet is: zijn fiets is stuk, de remmen doen het niet meer, vertelt hij. En niet alleen die van hem, ook de fiets van zijn vader, zijn moeder én zijn broer zijn kapot.
Dus moest hij lopen. Van huis naar Weverslo. Dat verdient op z’n minst een lekkere koek straks bij de koffie en limonade.
Even later is de groep compleet. Vier leerlingen van Jenaplanschool Metameer.
Ze komen naar Weverslo voor hun jaarlijkse Metameer Doedag, een initiatief van school om jongeren kennis te laten maken met vrijwilligerswerk. Wij leveren graag de locatie – en het werk.
We beginnen met het weghalen van bloemen van de graven. Alles gaat mee op de kar, richting composthoop.
Er wordt veel gekletst, over school, kamperen, boogschieten, en een beetje over de dood. Want daar zijn ze dan toch wel nieuwsgierig naar.
Wat gebeurt er met de bloemen? Welk dier zitten hier in het bos en zien jullie die wel eens? En hoeveel mensen liggen hier begraven?
Na het ruimen van de bloemen, het rapen van de Metameer-appels, zoals we de dennenappels noemen die sinds jaar en dag gebruiken om de kachel mee aan te maken, is het tijd voor een takkenklus.
Verspreid door het bos liggen flinke bergen takken, afkomstig van de snoeibeurt eerder deze week. Die mogen naar de takkenwal aan de rand van het terrein.
Met kruiwagens, handschoenen en een wat gezucht gaan ze aan de slag.
De een laadt, de ander duwt, de derde trekt – en de vierde maakt filmpjes voor thuis. Uiteraard.
Na de pauze met limonade, koek en veel paaseitjes in de zon is het tijd voor het hoogtepunt van de dag: zelf rijden met de golfkar.
Als ik aan het eind van de ochtend vraag wat ze van de dag vonden, halen ze hun schouders op, “Eigenlijk best wel chill.”
“Het voelt niet als een begraafplaats.”
En: “Het is hier helemaal niet eng.”
Dank jullie wel, Metameer-leerlingen.
Voor jullie komst, jullie vragen, en jullie helpende handen.
En voor het feit dat jullie zonder mopperen die enorme stapel takken hebben weggewerkt.